Kapittel 3

Elektrisk (Markus og Martinus)

Dagen de treff hverandre. 16. februar 2018. Den aller viktigst dagen i livet hennes, visste det seg etter hvert. Klokka var 21:37. Maria venta og venta. Hun pynta seg litt og begynte å rydde i leiligheten sin. Hun tok en stor pose med papp og gikk ned til å kaste den. Mens hun gikk på gata, så hun Sigurd. Morsom lue, en sigarett i hånda og prøvende smil. Noe kilet i magen. Here comes my men! Tenkte hun.

Han var kjekk. Jesus i himmelen, så kjekk var han. Han hadde på seg en lue strikka av mammaen hans, som gjorde utseende hans litt ironisk og veldig hipsteraktig. „Hei” sa hun. „Hei” svarte han. Hun kyssa ham på kinnet. Ham luktet syktgodt. Etterpå visste det seg at det var parfyme fra L’Occitane som ex kona hans (etter hvert visste det seg at hun egentlig ikke var ex kone, de leverte ikke skilssmissepapierer) kjøpte ham. Maria følte seg litt rart og veldig godt samtidig. De gikk opp på andre etasje til leiligheten hennes. Han tok av seg klær og sko og gikk til stue.

„Hva vil du ha til å drikke?» spurte Maria. Hun var litt nervøs. „Hva har du” spurte Sigurd. Hvitvin? Hvitvin da. Han luktet ikke bare godt, men hun kunne også føle et sterkt lukt av hasj fra ham, nå da de var inne. Men han virket ikke beruset.

De satt seg ned på sofaen med et glass vin hver. Nesten med en gang tok Sigurd en snusbox ut av jakkelomma si. Det var en hasjboks. Han begynte å mekke en joint mens de prata. Etter 20 minutter jointen var ferdig. „Har du lyst?” spurte han. «Ja, hvorfor ikke» svarte Maria. De gikk ut på balkongen. Leiligheten til Maria var utrolig fint. Balkongen var ganske liten, men hadde utsikt mot fjorden. Maria og Sigurd satt seg seg ned på stoler, ansikt mot hverandre. De kunne ikke se på Oslofjorden da, men dette var ikke viktig akkurat nå. Etterpå vil det vise seg at de momentene på balkongen, mens de sat, røykt og prata sammen var viktigste og beste for Sigurd.

 

Kapittel 2

I'm into Something Good, Hermans Kermit

Det var en kaldt og mørk fredag. Maria våkna klokka 10. Hun var en typisk B-menneske og elska å lese sent på kvelder. Hun gjespa og gikk på balkongen til å ta en røyk. Sigurd sa at han kommet i kveld! Hun hadde hele dagen uten å ha noe spesiell å gjøre. Hele dag til å drømme om i kveld! Kanskje blir det noe mellom henne og Sigurd, ikke bare ONS? De prata ganske lenge og Maria var litt interessert i ham. Han var kjekk, ganske høyt (Maria var 1,80 cm selv så det var et viktig faktor), smart og hadde tre barn med ex kona si. Og barn, ja, dette elska hun høyt.

Maria var polsk og bodde i Oslo i fem år. I fire år jobbet hun i Gullstrupen barnehage på en småbarnsavdeling oppe på Holmenkollen. For ett og halvt år siden begynte hun å studere barnehagepedagogikk på deltid. Hun ikke bare elsket barn, men har vært veldig interessert i pedagogikk og arbeid med barn i flere år. Hun studerte sosiologi i Polen og har vært frivillig arbeider i et barnehjem i ett og halvt år mens hun studert. Hun hadde spesielt sans for småbarn. Derfor var jobben hennes, selv om veldig krevende både psykisk og fysisk, særlig kombinert med studiene, helt perfekt for henne. Hun var bipolar og var sykemeldt nå i flere uker på grunn av depresjon. Hun savnet jobben og barna, men følte seg bedre og nyttet de frie dagene.

Klokka ble 12. Ide ble plutselig kjempe sulten. Hun lo på sofa med en krimroman siden hun ble våkna og hadde ikke spist noesom helst i dag. Hun laga tre store ostesmørbrød. Stor var hun også. Hun veide mer enn 100 kilo, som gjorde henne til en stor dame med fine kurver. Takket hennes høyde var hun ikke ekstremt fett, men sikkert overvektig.

Hun tenkte på Sigurd, igjen. I januar sendte han en bilde av hans tre barn, fra dagen han besøkte familien sin i Nederlandene til Jonas, mellom barnet hans, bursdag. Hun sjekka bilde en gang til. Barna hans var tre, fem og sju år gamle og de alle ligna på ham. Nora, yngstejenta, var kjempesøt, litt som en baby. På bilde hadde hun smokk i munnen. Helena, eldste av de tre, var veldig pent. Store mørke øynene (mammaen hennes var halv tyrkisk), lange gule hår og litt kattaktig ansikt. Jonas var ikke så pent, men hun kunne se Sigurds ansikt i ansiktet hans, og det likte hun. Søte unger, tenkte Maria. Kanskje vi skal ha flere sammen? Du er såa desperat, Maria! Tenkte hun med et smil.

Klokka 16 fikk Maria en melding fra en kollega og en vennine i ett, Hedda. „TGIF! Sykt vanskelig på jobb i dag, Ivar var syk og vi var bare to med 14 barn. Savner deg! 💕” Kjære Hedda, tenkte Maria. Hedda var 25 og har nettopp ble ferdig utdannet som barnehagelærer. Hun fikk jobb som pedagogisk leder, og selv om hennes ung alder var hun veldig flink, og samtid erfarent. Hun gikk også på deltid, samme studiene som Maria, og jobbet deltid som barnehageassistent i alle fire av studieårene. Hedda var ganske introvert, så de ble venner nylig, selv om de jobba i samme barnehage i ett og halvt år nå. Hedda skulle besøke Maria på lørdag, og det gledet hun til. De skal spise en bra middag og masse godis. Kanskje de skal ut og danse etterpå? Jeg kan fortelle Hedda alt om daten med Sigurd, tenkte Maria med en smil.

Klokka 18 skrev Maria til Sigurd. «Hei, kommer du?». «Ja! Er på vei på Grønland til å kjøpe litt hasj. Kanskje etter at jeg tar en joint blir jeg modig nok til å komme 😉»

Narkoman! Tenkte Maria. Hun har røykt weed flere ganger da hun var ung og hadde ingenting imot lett dope. Men broren hennes var narkoman og hun visste at veien gjennom dope bruk er vikling.

Klokka ble 20 og Sigurd var fortsatt ikke på plass. Maria var veldig spent. „Er du ferdig med jointen?” spurte hun

„Yepp. Tar banen fra sentrum om 10 minutter»

«Klarer jeg og dusje meg og bytte joggebukse til en sexy kjole før du kommer?»

«Ingen stress, vi har masse tid. Men vær deg selv, du kan godt åpne døra i joggebukse»

„Føler meg meg selv også i kjolen!” skrev Maria med en smil.

 

Kapittel 1

Valentines Day

Maria var desperat. Hun sluttet med forrige kjæreste for snart to år siden. De var sammen i nesten ti år, og cirka 2 år for lenge, hvis du spør henne. Hun har vært på Tinder i flere år nå (henne og exen hennes hadde et slags åpent forhold, så hun data litt da de var fortsatt sammen). Hun hadde ganske mye sex, flere ganger var hun litt forelska, men absolutt ingen forhold. Og det var det hun desperat lettet etter: et forhold. Hun var 33 og ville ha familie, en mann og et par, kanskje flere barn. Siden en ultralyd hun tok i videregående og legens spørsmål om hun egentlig har menstruasjonen i det hele tatt, var hun litt redd for at hun kan ha problemer med å bli gravid, og hun visste at tiden er ikke hennes venn her.

Så, Maria var desperat. Og det var Valentines Day, torsdag, 14. februar 2018, klokka 17:10. Hun hadde fri på fredag. Hun åpna Tinder og sjekka nye par. Bla bla bla. Hun bytta til Messenger. Sigurd. De prata litt siden desember i fjor, han foreslå et møte et par ganger, men hun var for sliten til å treffe han da. Hun skrev: „Hei! Har du lyst til å komme på besøk?”

Etter et par minutter kom det et svar: «Ja, hvorfor ikke?»

Yuppi! Kanskje den dagen blir det til noe. De avtalte tid og sted. Etter en time hun for en beskjed: «Sorry, jeg klarer ikke å komme i dag»

«Hva? Du lar meg sitte alene her i selveste Valentinas Day?» «Og ja, det er nemlig Valentines Day i dag! Skjønte ikke det til nå. Beklager, jeg har en viktig møte på jobb i morgen og jeg må forberede meg. Det tar mye mer tid enn forventa. Kanskje kan jeg komme i morgen?»

Bedre det enn ingenting, tenkte Maria og gikk på kjøkken til å hente en pakke av hennes ydlings iskrem, Salted Caramel av Hagen Dazs.

 Hei på deg! Jeg er tilbake. Lenge siden sist! FYI bloggen skal ha en ny formule. Jeg skal publisere boka mi. Sorry for mine polske venner, men bloggen skal være bare på norsk. Google tranlator er din venn :)

Cześć! Blog zostaje reaktywowany. Dawno mnie tu nie było! Wracam z nową formułą: będę teraz publikować moją powieść w odcinkach. Niestety tylko po norwesku. Ale od czego jest google translator!

Halvbroren og Dear Thing: de beste bøkene som jeg har lest i dette året, del I / Półbrat i Kochane Maleństwo: najlepsze książki przeczytane w tym roku, część I

Hei på deg! :) Det er nesten et år siden jeg har skrevet det siste inlegget. Nå er det våren igjen og jeg har litt mer energi. Derfor håper jeg på at jeg klarer å skrive litt oftere på bloggen! Jeg vil skrive en innleg per uke, så kryss fingrene for det! :)

Jeg leser veldig mye i det siste. Jeg har vært syk i seks uker i april og mai, så hadde jeg hatt masse tid til å lese. Jeg har lest 45 bøker i år! Jeg vil skrive litt om de bøkene som jeg har lest nå. Det er fem bøker som jeg likte veldig godt og vurderte dem til 5/5. Hva er veldig morsomt er at ingen av disse bøkene er krimnromaner! Kanskje jeg må lese mer ikke-krimbøker :). De fem bøkene er: Halvbroren av Lars Saabye Christiansen, Dear Thing av Julie Cohen, Mad about the boy av Helen Fielding, Eleanor og Park av Rainbow Rowell, og Longbourn av Jo Baker. Det var 31 bøker med vurdering 4/5. Jeg synes at det er et kjempebra resultat! Jeg er så glad at jeg leser så mange gode bøker :). Bare syv bøker har fått 3/5 og en bok 2/3 og en 1/5. Heldigvis den siste boka var veldig kort, det var bare derfor har jeg lest den! Det var så endelig! :(

Jeg skriver en kort anmeldelse av alle de fem bøkene som jeg likte best i dette året. De første to skriver jeg nå, og de siste tre skal være i et nytt innlegg. Jeg håper på at du finner disse bøkene interessante for deg og at du kanskje skal lese noen av dem? Kos deg med bøkene, de er virkelig verdt å lese! :) Hvis du liker krimromaner, vær tålmodig ;). Snart skriver jeg også litt om nye og spennende krimromaner som jeg har lest dette året.
 

Halvbroren (utgitt 2001) av Lars Saabye Christiansen

En av de meste kjente norske bøker. Kanskje alle nordmann har lest den? ;) Den har vært veldig populært i Polen for ti år siden og i dette året kom det en ny utgave, også som ebøk. Jeg har kjøpt den etter det å lese en veldig bra anmeldelse. Det stå i anmeldelsen at boka ble utsolgt da den ble først utgitt i Polen!

Boka er veldig spennende og handlingen skjer i Oslo, det er alltid veldig hyggelig for meg å lese en bok som tar plass i byen min. Boka handler om barndommen og ungommen til en manusforfatter, Barnum Nilsen. Andre viktige personer er Fred, halvbroren til Barnum, Vera, mora til Barnum og Fred, Boletta (mora til Vera) og Den Gamle (mormora til Vera) sammen med Arnold Nilsen, far til Barnum som kommer fra Lofoten. Siste dagen av den andre verdens krig Vera ble voldtatt da hun hadde hengt tøyet på loftet. Hun slutt å snakke etter det og da etter et par måneder Boletta od Den Gamle har bedt legen til å komme, han hadde oppdaget at Vera var gravid. Hun var bare 19 år gammel da, men ville ha barn. Da ble Fred født. Etter et par år Alfred Nilsen kommer til Oslo og blir kjent med Vera. Han blir fort forelsket i Vera og flytter inn i Veras, Bolettas od Den Gamles leiligheten på Majorstua. Snart blir Barnum født.

Boka handler om Barnums familierelasjoner, særlig med halvbroren hans, Fred og om skole, venner og Vivian, hans barnekjæreste, som han skal gifte seg med da han vokser opp. Hovedpersonene er de tre kvinnene: mor, mormor og oldemor til Barnum og Fred. De er sterke, modige og klokke og preget av mange erfaringer, ikke bare de gode erfaringene egentlig. Allle de tre har sine problemer og hemmeligheter: Vera var voldtatt, Boletta skjuler i mange år at hun hadde mistet jobben hennes og hun vil ikke si hvem som er faren til Vera. Den Gamle hadde mistet mannen hennes da hun var ung og husker fortsatt veldig godt da hun var ung og spilte i stumfilmer. Hun fortsatt føler seg som en filmstjerne, men ingen husker om hennes opptreder i filmer nå. Boka er veldig interessant og vel skrevet. Hovedpersonene er veldig bra beskrevet og de er veldig troverdige. Boka er ganske lang (nesten 700 sider), så leste jeg den i to uker, men den er sikkert verdt å lese! Jeg anbefaler Halvbroren til alle, det er en virkelig bra bok som alle kan nytte! :)

***

Dear Thing av Julie Cohen  

Romily er alenemor til Posie, som er åtte år gammel. Faren til Posie vet ikke at han har ei datter. Da Romily var gravid, bestevennen hennes, Ben, hadde overbevisst henne til ikke å ta abort. Da Posie ble født, Ben og kona hans, Claire, hjalp Romily masse med pass av babyen. De er faddere til Posie og har veldig god kontakt med henne. Romily jobber på universitet og er ikke veldig flink i å være mor og drive en hushold. Claire og Ben vil ha barn, men Claire har problemer med å ble gravid. Hun er veldig trist og frustrert på grunn av det. Endelig blir hun gravid, men har en spontan abort etter noen få uker. Etter det sier hun nok. De prøvde å ha et barn i seks år og hun tenker at det er umulig for henne og hun vil ikke prøve mer. Men Ben vil ha barn uansett. En dag snakker han med Romily om det. Romily, som er hemmelig forelsket i Ben i flere år, foreslår at hun kan gi fødsel til en baby og at hun skal gi denne babyen til Ben og Claire snart etter fødsel. Ben skal være far til dette barnet og de skal gjenomføre det gjennom kunstig befruktning. Ben er litt skeptisk, men endelig snakker han med Claire og hun sier ja. Romily blir gravid med en gang og hun forventer babyen til Ben. Claire er veldig fornøyd og passer på Romily godt. Hun kjøper sunn mat til henne, går med henne til lege osv. Romily er litt irritert på grunn av det - hun og Claire er ikke besteveniner. Jo kortere tid er det til fødsel, jo mer følelser har Ben til Romily... Han snakker med Claire og sier at han blir litt forelsket til Romily som skal være mora til babyen hans. Da barn er født, må Romily velge: skal hun gi baby til Ben og Claire, eller forbeholde begge to, babyen og Ben som hun elsker så mye...

                                * * *

Uf! Det var mye å lese! :) Jeg håper på at du klarte å lese alt. Hvilke bøker likte du best i 2015? Har du noe spennende bøker til å anbefale? Leser du ei interresant bok nå? Eller kanskje planlegger du å lese noe nytt og spennende snart? Skriv gjerne kommentar! :)

___________________________________________________

Hej! Nie pisałam nic na blogu od prawie roku, ale przyszła wiosna, a z nią trochę więcej energii i zabieram się za pisanie :). Postaram się wpadać tu częściej, chciałabym pisać raz w tygodniu, trzymaj kciuki, żeby mi się udało!

Dzisiaj chciałam napisać o najfajniejszych książkach, które czytałam w tym roku. Do dnia dzisiejszego przeczytałam 45 książek i aż pięć z nich oceniłam maksymalnie, na 5/5. Co bardzo śmieszne, nie ma wśród tych książek ani jednego kryminału, a zakładam, że około 60-70% książek, które czytam to właśnie kryminały. Tych też przeczytałam sporo fajnych ostatnio, ale na wpis o kryminałach zapraszam innym razem :). Dzisiaj będzie głównie o miłości, a trochę o skomplikowanych relacjach rodzinnych

W pierwszej części tego wpsiu chciałam napisać o dwóch książkach. Pierwsza z nich to Półbrat Larsa Saabye Christensena, jedna z najbardziej znanych norweskich książek, która dodatkowo rozgrywa się głównie w mieście, w którym mieszkam, a mianowicie w Oslo. Czytało mi się ją bardzo fajnie między innymi z tego powodu. Druga książka to Kochane Maleństwo Julie Cohen. Nie jest może ona jakoś bardzo ambitna, raczej takie lepszej klasy czytadło. Ale świetnie napisana, bardzo mnie wciągnęła, a historia którą opisuje bardzo mnie zainteresowała. To zaczynamy!

Półbrat (pierwsze wydanie 2001), Lars Saabye Christensen

Jest to książka niesamowita, bardzo wciągająca i świetnie napisana. Prawdziwa literatura. Niestety rzadko mam do czynienia z książkami tego formatu, z reguły wybieram czystą rozrywkę pod postacią uwielbianych przeze mnie kryminałów skandynawskich. Jeśli chodzi o książki, które zrobiły na mnie podobne wrażenie w ostatnim czasie, to przypominam sobie dwie: Atlas chmur Davida Mitchella i Wyznaję Jaume Cabre. No mi może jeszcze niektóre książki Michaela Houellebeque'a. Ale nie o tym miałam pisać ;).

Książka opowiada o młodości i dzieciństwie scenarzysty filmowego Barnuma Nilsena. Inne główne postaci to przyrodni brat Barnuma, Fred, jego matka Vera, babka Boletta i prababka Stara. Ważną postacią jest też tajemniczy, mówiący szeptem i pochodzący z Lofotów w północnej Norwegii Arnold Nilsen, ojciec głównego bohatera. Z czasem większego znaczenia nabierają szkolni i pozaszkolni znajomi, od dręczących najniższego w klasie Barnuma szkolnych huliganów po przyjaciół: Vivian i Pedera. Ale tak naprawdę ta historia to głównie opowieść o trzech niezwykłych, dzielnych, mądrych i doświadczoncyh przez los kobietach: matce, babce i prababce Barnuma i Freda. Mężczyźni, poza Fredem, Barnumem i Pederem (którzy tak naprawdę przez większą część książki są dziećmi lub chłopcami) są w tej książce mniej ważni, a nawet - co bardzo zanmienne - tak jak ojciec Barnuma, Arnold, mówią szeptem. Ważne jest to, co przeżywają i jak radzą sobie z życiem kobiety: doświadczona przez gwałt, którego owocem jest Fred Vera, ukrywająca przed rodziną swoje problemy z pracą i to, kim jest ojciec Very Boletta, która pod koniec życia wpada w alkoholizm oraz żyjąca przeszłością Stara, dla której wciąż żywy jest jej zmarły w młodości mąż i dawno miniona kariera aktorki niemego kina. Kobiece postaci są w Półbracie mistrzowsko opisane. Do tego grona dołącza przyjaciółka, a następnie żona Barnuma, Vivian. Relacje łączące trójkę przyjaciół, Barnuma, Vivian i Pedera, są zresztą drugim głównym tematem tej książki. Barnum jest niziutki, Peder gruby, a Vivian jest naznaczona przez bycie córką pastora i jego oszpeconej w wypadku, ukrywającej się przed ludźmi żony. Ta trójka outsiderów poznaje się na lekcji tańca, z której wszyscy zostają wyrzuceni. Zaprzyjaźniają się, a następnie udają przed rodzinami, iż nadal chodzą na tańce, a w rzeczywistości włóczą się po kawiarniach, kinach, parkach i restauracjach Oslo. W tle cały czas przewija się przyrodni brat Barnuma, Fred, który najpierw rozpoczyna karierę bokserską, a później zaciąga się na statek i znika z życia rodziny na długi czas. Co łączy Freda i wielką miłość Barnuma, Vivian? Czy dowiemy się kto jest ojcem Freda? Czy Barnum w końcu przestanie czuć się nie w porządku w stosunku do starszego brata? To tylko niektóre z pytań na które odpowiedź zawiera książka. Polecam ją każdemu, jest bardzo długa (prawie 700 stron), ale naprawdę świetnie się czyta, wciąga niemal od samego początku. Dla mnie pierwsze kilkadziesiąt stron opisujących życie dorosłego Barnuma było co prawda trochę nudne, ale bardzo szybko się to skończyło. Niesamowita, fascynująca książka która zachwyci prawie każdego. Jeśli miałabym polecić jedną najlepszą książkę przeczytaną w tym roku, to byłby to właśnie Półbrat.

* * *

Drogie Maleństwo, Julie Cohen

A to książka z zupełnie innej półki, bardziej czytadło niż jakieś wielkie arcydzieło. Ale była to dla mnie świetna rozrywka, a to jest właśnie to, czego najczęściej oczekuję od książek. Tym razem się nie zawiodłam, a nawet muszę powiedzieć, że książka - zarówno cała akcja, jak i zakończenie, relacje między bohaterami i sami bohaterowie - przekroczyłam moje oczekiwania. 

Romily jest samotną matką ośmioletniej Posie. Ojciec Posie był tylko przelotnym kochankiem i nawet nie wie, że ma córkę. Przebywa on na stałe za granicą i nie ma kontaktu z Romily. Romily chciała usunąć ciążę, ale odwiódł ją od tego jej najlepszy przyjaciel, Ben. Po urodzeniu dziewczynki Ben i jego żona Claire dużo opiekowali się Posie i do dzisiaj mają z nią świetny kontakt. Posie często odwiedza rodziców chrzestnych, a nawet czasem udaje, że to oni są jej mamą i tatą. Ben i Claire bardzo chcieliby mieć swoje dziecko, ale Claire ma problemy z zajściem w ciążę. W końcu jej się to udaje, ale po paru tygodniach dochodzi do poronienia. Claire i Ben są w rozpaczy, ale mają zupełnie inne podejście do tej tragedii. Claire chce zakończyć starania o dziecko i zacząć w końcu cieszyć się życiem. Natomiast Ben pragnie dziecka mimo wszystko i jest gotowy jeszcze na wiele poświęceń, żeby Claire zaszła w ciążę i ją donosiła. Claire mówi jednak stanowczo nie rządaniom męża i wraca do swojego hobby - gotowania, a także angażuje się coraz bardziej w swoją pracę nauczycielki muzyki w szkole średniej. 

Pewnego dnia Ben rozmawia z Romily o swojej chęci posiadania dziecka. Romily, która potajemnie od wielu lat jest zakochana w Benie, proponuje, że urodzi Benowi i Claire dziecko. Ojcem miałby być Ben, a ciąża miałaby powstać w wyniku sztucznego zapłodnienia. Ben jest początkowo sceptyczny, ale ostatecznie rozmawia o tej propozycji z Claire. Małżeństwo przyjmuje ofertę Romily, która szybko zachodzi w ciążę z Benem. Claire terroryzuje przyszłą mamę zdrowym jedzeniem, towarzyszy jej na wizytach u lekarza i przygotowuje pokój dla dziecka. Na uczelni, gdzie pracuje Romily, pojawia się ojciec Posie. Romily mówi mu o tym, że mają córkę, co powoduje mnóstwo komplikacji. Natomiast Ben powoli zaczyna zakochiwać się w przyszłej matce swojego dziecka, a po pewnym czasie wyprowadza sie od Claire. Co zrobi Romily: odda dziecko, które zaczyna kochać, Benowi i Claire zgodnie z umową czy zachowa tytułowe Maleństwo, w komplecie razem z mężczyzną którego kocha, Benem?

Świetna, dobrze napisana historia, ciekawe, nieoczywiste zakończenie i wartka akcja. To jest to co lubię, książka może nie najwyższych lotów, ale bardzo przyzwoita. Polecam wielbicielom tego typu literatury :)

***

To tyle na dzisiaj ode mnie, niedługo napiszę o trzech innych książkach, które zrobiły na mnie duże wrażenie w tym roku. Będą to: Eleonora i Park Rainbow Rowell, Dworek w Longbourne Jo Baker i Szalejąc za facetem Helen Fielding. 

 A Ty czytasz teraz coś ciekawego? Jakie książki zrobiły na Tobie największe wrażenie w tym roku? Może możesz mi coś polecić? A może planujesz przeczytać coś fajnego? Pisz śmiało w komentarzach, będzie mi bardzo miło! :)

Indisk inspirert ris med grønnsaker / Indyjski ryż z warzywami

Hei! I dag vil jeg presentere en veldig enkel oppskrift, perfekt for varm lunsj eller enkel middag. Det er virkelig en rett som man kan gjøre i 20 minutter! Og det er ganske velsmakende også :).

For to porsjoner trenger du:

• 1 pakke (125 g) ris
• 1/2 squash
• 100 g selskap erter
• 1 rød paprika
• 100 g bønne spirer
• 2 store sopp
• 3 gulrøtter
• 2 ss soyasaus
• 1 ss smør
• 3 ss olje
• 1 ss fersk ingefær
• 2 ts indisk krydder (all spice eller garam masala)
• 2 ts nigellafrø
• 4 ss fersk korriander, skjæret
• 2 egg

Kokk ris og egg. Vask alle grønnsaker og skrell gulrøttene og ingefær. Legg olje, krydder, skjæret ingefær og nigellafrø i stekkepanne og stek i 1 minutt. Tilsett skjæret squash, paprika, sopp og revet gulrot sammen med spirer og erter. Stek i 10 minuter. Da det er ferdig, rør inn soyasaus , smør og korriander. Pålegg mat på tallerker og tilsett skjæret egg. Smacznego! (det mener bon apetit! på polsk, i Polen bruker vi dette uttrykket ganske ofte :) ).

____________________________________________

Dzisiaj przepis. Danie dobre dla tych, którzy chcą zjeść coś ciepłego, ale muszą to przygotować po powracie z pracy, kiedy są już strasznie głodni :). Średnio sprawna w kuchni osoba poradzi sobie spokojnie w 20 minut. Normalnie zamiast jajka dodałabym tofu, niestety nie mieli w sklepie. Tofu marynuję wcześniej w sosie sojowym wymieszanym ze startym imbirem i czosnkiem i odrobiną oleju.
Na dwie porcje potrzebujesz:

• 1 woreczek (lub 125 g) ryżu
• 2 jajka
• pół cukini
• 1 czerwona papryka
• 2 duże pieczarki
• 100 g kiełków, np. z fasoli
• 100 g mrożonego groszku
• 3 marchewki
• 3 łyżki oleju
• 2 łyżki sosu sojowego
• 1 łyżka drobno pokrojonego świeżego imbiru
• 1 łyżka masła
• 2 łyżeczki przyprawy indyjskiej - all spice lub garam masala (lub mniej, jeśli jest bardzo ostra)
• 2 łyżeczki czarnuszki
• 3 łyżki pokrojonej świeżej kolendry lub pietruszki

Ugotuj ryż i jajka. Umyj warzywa, obierz marchewkę i imbir. Na patelnię wlej olej, dodaj imbir, przyprawę indyjską i czarnuszkę. Smaż przez minutę, i dodaj pokrojoną cukinię, pieczarki i paprykę, utartą marchewkę, kiełki i groszek. Smaż/duś 10 minut, wyłącz gaz i dodaj sos sojowy, masło i połowę kolendry. Nałóż ryż z warzywami na talerze, posyp resztą kolendry i dodaj pokrojone jajka na twardo. Smacznego! :)

Ødelagt Kindle og sjokoladesmoothie / Zapsuty Kindle i koktajl czekoladowy :)

Kindelen min ble ødelagt for noen uker siden, og jeg er litt overrasket over at det ikke var et særlig stort problem. Jeg savner Kindelen min veldig, men heldigvis har jeg mulighet til å bruke Onyx Boox som samboeren min kjøpte en dag. Han har aldri brukt den, så vi krangler ikke om den. Takk Michał! :)

Dessverre er den nye e-leseren min veldig stor og tung, så det er ikke like lett å lese som før. Jeg leser mye i senga, og det er ganske vanskelig å holde Onyx Boox med bare én hånd mens jeg ligger. Men jeg er så takknemlig for at jeg har mulighet til å lese, at jeg kan tåle mye. Og selvfølgelig skal jeg kjøpe en ny Kindle så fort jeg får første lønning (jeg har nylig fått ny jobb i en barnehage).

Jeg har lest ti bøker på den nye e-leseren min. En polsk, som jeg likte veldig godt, men som er ikke tilgjengelig på norsk, en ikke-krimroman av Henning Mankell, Italienska skor, som jeg kan anbefale, en krimroman av en islandsk forfatter Arnaldur Indriðason (Røsten) som var veldig bra, og sju bøker av en tysk forfatter, Charlotte Link, som dessverre ikke er oversatt til norsk. Jeg ga alle disse bøkene fire av fem stjerner, selv om to er av Charlotte Link bøker, som fikk tre av fem.

Nå leser jeg Shirley av Charlotte Brontë (det kan du se på bildet; det er en polsk versjon). Jeg elsket Stormfulle høyder av Emily Brontë, men siden det er hennes eneste roman, måtte jeg lese bøker av søstra hennes for å finne noe som ligner på den. Jeg likte Jane Eyre, som jeg leste som tenåring, og Vilette, lest for noen måneder siden (begge to av Charlotte Brontë). Jeg er veldig glad i Shirley også, så er det ikke bra at det bare er éi bok til av Charlotte og to av den tredje søstra, Anne Brontë. Jeg har det også gøy med å sammenligne bøkene av Brontë-søstrene - det er en polsk forfatter, Eryk Ostrowski, som nylig har skrevet ei bok om Charlotte, Anne og Emily. Jeg har ikke lest den, men i beskrivelse står det at han mistenker at alle bøkene av Brontë-søstrene er skrevet av én av dem - Charlotte. Jeg vil gjerne lese Ostrowskis bok en dag, og da skriver jeg mer om den. :). 

Jeg har også lagd sjokoladesmoothie i dag; den er veldig god (kanskje bedre enn den grønne ;) )! Det er en enkel oppskrift: du skal bare ha melk og frukt i en smoothiemaskin/blender, og kjøre blandingen til du får en fin smoothie. Du trenger: 2 bananer, 1 liten/halvstor avokado, 5 dadler, 2 ss kakao uten sukker, 2 fersken/nektarin, 200 ml melk/yoghurt, isbiter.

Ha en fin dag og kos deg med en smoothie! :)

_______________________________________________________

Parę tygodni temu zepsuł się mój Kindle i jestem zdziwiona, jak mało odczułam jego brak. Oczywiście bardzo za nim tęsknię, ale odkąd go kupiłam (a właściwie dostałam), przestałam sobie wyobrażać życie bez niego. Cóż, nie bez znaczenia jest na pewno fakt, że mieliśmy w domu czytnik Onyx Boox, który mój chłopak kiedyś kupił i nie użył do tej pory ani razu. Ale jak tylko dostanę pierwszą prawdziwą pensję (już za miesiąc!), to kupię nowego Kindle'a, bo obecny czytnik jest strasznie wielki i ciężki. Jest to dla mnie bardzo niewygodne, zwłaszcza, że najczęściej czytam na leżąco, w łóżku. A trzymanie Boox'a jedną ręką jest bardzo nieprzyjemne :(. Za to nie trzeba tak często przerwacać stron, bo jeden ekran to plus minus jedna strona w książce o długości ok 500 stron - a takie najczęściej czytam :).

Odkąd przerzuciłam się na nowy czytnik przeczytałam już dziesięć książek (pisałam już, że byłam dość długo na zwolnieniu). W sumie wszystkie mogę polecić, są dość różnorodne, więc każdy znajdzie coś dla siebie. Fajna była Chmurdalia Joanny Bator, podobnie jak pierwsza część, Piaskowa Góra, którą udało mi się jeszcze skończyć na Kindle'u. Bardzo mi się podobały Włoskie buty Mankella, pierwszy nie-kryminał tego autora, który czytałam, ale chyba jest ich więcej. Kryminały Mankella niestety już dawno mam wszystkie za sobą. Mile zaskoczył mnie też Głos Arnaldura Indriðason, parę lat temu czytałam jedną z jego książek i nie zachwyciła mnie. Na pewno wkrótce zacznę czytać kolejne książki tego islandzkiego autora kryminałów. Wszystkie trzy pozycje mają u mnie cztery gwiazki na pięć, podobnie jak pięć spośród siedmiu książek Charlotte Link, które zamykają moją dziesiątkę (była promocja na www.publio.pl :) ). Cztery gwiazki dostały: Dom sióstr, Ciernista róża (te dwie podobały mi się najbardziej, w sumie zasługują na cztery i pół gwiazdki), Echo winy, Lisia dolina i Ostatni ślad. Nie do końca polecam natomiast Wielbiciela i Obserwatora, chyba, że ktoś lubuje się w stalkingowych klimatach i psychopatach śledzących i krzywdzących niewinne kobiety ;). W sumie trzeba przyznać, że te dwa tytuły są wciągające i dobrze napisane, a bohaterowie dość wiarygodnie opisani, w końcu za coś dostały ode mnie po trzy gwiazdki.  Oprócz tego czytałam też wcześniej dwie inne książki Link, Drugie dziecko, fajne, ale trochę nudnawe (3,5/5) i bardzo fajne Przerwane milczenie (4,5/5), które skłoniło mnie do zakupu siedmiu kolejnych tytułów tej autorki. Bardzo proszę wszystkich, którzy mają na to wpływ, o tłumaczenie kolejnych tytułów! Ja kupię na pewno :). 

Teraz jestem w trakcie czytania Shirley Charlotte Brontë, co widać na zdjęciach. Uwielbiam Wichrowe wzgórza Emlily Brontë, ale ponieważ jest to jej jedyna książka, a chciałam znaleźć coś podobnego, to przerzuciłam się na siostrę :). Czytałam już Dziwne losy Jane Eyre, chyba nawet dwa razy, i ostatnio Vilette, obie mi się podobały, i dlatego kupiłam Shirley. Nie ma to jak dobrze wydane pieniądze, 20 złotych, a rozrywka na dwa tygodnie zapewniona! Książka ma prawie 600 stron i niestety nie jest napisana takim cudownym językiem jak Wichrowe wzgórza, więc czyta się wolniej, ale daje radę. Niestety z dzieł sióstr Brontë został mi tylko Profesor Charlotte i dwie książki Anne, ale pewnie do końca roku się uwinę. Muszę robić czasem przerwy od kryminałów... ;). Mam i będę miała też sporo zabawy z porównywaniem stylu trzech sióstr. Jakiś czas temu czytałam o książce niejakiego Eryka Ostrowskiego (Charlotte Brontë i jej siostry śpiące), który podobno podejrzewa w niej, iż wszystkie dzieła sióstr są napisane przez Charlotte. Jak tylko przeczytam Charlotte Brontë i jej siostry śpiące, na co mam coraz większą ochotę, to dam znać!

Na koniec przepis na koktajl, tym razem czekoladowy i bez szpinaku. Zmiksuj/zblenduj  200 ml mleka lub jogurtu, dwa banany, awokado, pięć daktyli, dwie brzoskwinie albo nektarynki i dwie łyżki gorzkiego kakao. I gotowe! :)